popędu
Encyklopedia PWN
gruczoł dokrewny, położony u podstawy mózgu, w sąsiedztwie podwzgórza;
ruja, estrus,
faza cyklu płciowego (rujowego, estralnego) u ssaków, w której dojrzewa 1 lub kilka pęcherzyków jajnikowych i występuje jajeczkowanie (owulacja);
sublimacja
psychol. w psychoanalizie zjawisko przesunięcia popędu (potrzeb, motywów) z celu, którego nie można zrealizować ze względu na niezgodność z powszechnie przyjętymi normami, na inny obiekt zastępczy, społecznie aprobowany;
[łac.],
biol. proces poznawczy umożliwiający adekwatne indywidualne przystosowanie się zwierząt do zmiennych warunków środowiska;
biol. zachowanie instynktowe powstające wyłącznie w wyniku bardzo silnego popędu, zwykle wywoływane przez kluczowy bodziec albo wyzwalacz.
